Beton jest idealnym materiałem do zrobienia fundamentów domu, nieporównanie lepszym od cegły ceramicznej, której jeszcze sto lat temu używano do tego celu. Żeby jednak betonowe ławy, stopy i płyty fundamentowe były mocne i trwałe, przy ich wykonywaniu musi być spełnionych kilka podstawowych warunków. Beton użyty do zrobienia fundamentów powinien być wytworzony z pełnowartościowych składników, a więc przede wszystkim z pewnego cementu z cementowni, naturalnego lub łamanego żwiru, niezanieczyszczonego piasku oraz czystej wody. Wszystkie składniki muszą być oczywiście wymieszane w odpowiednich proporcjach i w taki sposób, by zaczyn z cementu i wody dokładnie otoczył kruszywo. Nie można jednak tego robić zbyt długo, by nie doszło do rozwarstwienia (rozsegregowania) mieszanki betonowej. Beton przygotowany z naturalnego kruszywa nazywany jest zwykłym, ale w rzeczywistości jest on niezwykle trwały, wytrzymały na ściskanie i odporny na zmienne warunki atmosferyczne. Do wykonania fundamentów stosuje się przeważnie beton towarowy, czyli przygotowany w wytwórni. Jest to podyktowane tym, że duże jego ilości trzeba ułożyć w krótkim czasie. Przy zastosowaniu betonu towarowego to producent dba, by mieszanka została przygotowana z pełnowartościowych składników i dostarczona na budowę w dobrej kondycji (Fot. 1). Żadna szanująca się wytwórnia betonu nie zaryzykuje na przykład użycia do jego produkcji cementu z podejrzanego źródła. Beton szczelny Fundament jest elementem domu zagłębionym w gruncie, a przez to bardzo narażonym na zawilgocenie wodami opadowymi i gruntowymi. Dobrze więc, żeby – niezależnie od zastosowania izolacji przeciwwilgociowych – był on szczególnie odporny na wodę. Zwykły beton, stosowany do wykonania na przykład stropów, schodów lub słupów jest materiałem przepuszczalnym dla wody. W trakcie jego wiązania powstają bowiem maleńkie kanaliki, którymi jest w stanie migrować woda. Można jednak sprawić, by taki beton stał się wodoszczelny. Wystarczy go tylko odpowiednio zaprojektować i przygotować. Beton będzie wodoszczelny, gdy do przygotowania mieszanki zostanie odpowiednio dobrane kruszywo oraz zachowany właściwy stosunek ilości wody zarobowej do cementu (w/c). Poszczególne frakcje żwiru i piasku muszą być dodane do betoniarki w takich proporcjach, by w betonie było jak najmniej wolnych przestrzeni. Mówiąc w uproszczeniu trzeba tak dobrać kruszywo o różnym uziarnieniu, by przestrzenie między większymi kamykami, wypełniły się średnimi, a te niewielkie, które jeszcze pozostaną – grubym i średnim piaskiem. Dopiero tak dobrane kruszywo może zostać połączone zaczynem cementowym, czyli mieszaniną cementu i wody. Dla uzyskania betonu szczelnego ważne są jednak proporcje tych dwóch składników – stosunek ilości wody do ilości cementu nie powinien przekraczać wartości 0,55. Taki warunek spełnia na przykład mieszanina, składająca się z jednej część wody i dwóch części cementu (oczywiście tylko wtedy, gdy jest to cement o pewnej jakości). Tak mała ilość wody w betonie szczelnym jest ważna, gdyż to jej nadmiar powoduje – podczas wiązania betonu – powstawanie kanalików kapilarnych, które później mogą wypełniać się wodą. Dla szczelności betonu korzystne jest też, żeby przygotowana mieszanka miała konsystencję plastyczną lub średnioplastyczną. Spełnić te wszystkie wymagania można tylko wtedy, gdy beton szczelny przygotowywany jest w wytwórni – na małej budowie nie ma bowiem do tego odpowiednich warunków. Dla inwestorów ważne jest jednak, że taki szczelny beton kosztuje u producenta jedynie około 5% więcej niż zwykły. To niewiele, jeśli weźmiemy pod uwagę, że za ten dodatkowy wydatek mamy fundamenty, które nie tylko są bardzo trwałe, ale też same z siebie odporne na wilgoć, a także na wodę pod ciśnieniem. Dla porządku dodajmy jeszcze, że beton będzie szczelny, jeśli przywieziona na budowę mieszanka zostanie ułożona w deskowaniu warstwami, najlepiej bez przerw roboczych. Każda z nich musi być staranie zagęszczona mechanicznie, najlepiej za pomocą wibratorów wgłębnych. W żadnym razie nie mogą pozostać w ławach, płytach czy ścianach fundamentowych „raki”, czyli pęcherze powietrza o nieregularnym kształcie. W pierwszym okresie po zabetonowaniu, trzeba też chronić beton przed zbyt szybkim wysychaniem oraz wysokimi i niskimi temperaturami. W deskowaniu czy w wykopie Ławy fundamentowe. Można je wykonać w deskowaniu lub – jeśli pozwalają na to warunki gruntowe – bezpośrednio w wykopie (Fot. 2). Niestety, ten drugi sposób jest wciąż najbardziej popularny na małych budowach. Szkoda, ponieważ tylko betonując ławy fundamentowe w deskowaniu mamy gwarancję, że one same będą miały wymiary zgodne z projektem. Także beton, z którego są zrobione, będzie miał odpowiednią jakość i trwałość. Będzie on też dobrze chronił przed korozją podłużne zbrojenie ław, które zabezpiecza ściany domu przed zarysowaniem, spowodowanym nierównomiernym osiadaniem gruntu pod budynkiem. Gdy warunki gruntowe pozwalają wykonać wykopy o pionowych ścianach, można – dla oszczędności (nie potrzeba deskowania, mniejsze są roboty ziemne) – zdecydować się na zrobienie ław fundamentowych bezpośrednio w gruncie. Zadbajmy jednak oto, żeby zrobić to dobrze. Wyłóżmy wykopy arkuszami folii budowalnej, a jej brzegi – wywinięte na krawędzie – przyciśnijmy deskami. Taka folia nie dopuści do mieszania się świeżej mieszanki z gruntem, a także do odsysania z niej zaczynu cementowego, przez co beton stałby się porowaty i na pewno nie ochroniłby przed korozją podłużnego zbrojenia ław. Natomiast deski, ułożone na krawędzi wykopów, chronią przed przypadkowym osunięciem się gruntu, gdy ktoś przez nieuwagę postawi stopę zbyt blisko. Dzięki temu nie trzeba będzie usuwać z wykopu betonu zanieczyszczonego piaskiem lub gliną. Uwaga! Pamiętajmy, że ławy z betonu szczelnego da się zrobić jedynie w deskowaniu, a jeśli bezpośrednio w wykopie – to tylko wtedy, gdy wyłożony jest folią. Ściany fundamentowe. Wykonuje się je w Polsce najczęściej z bloczków betonowych, murowanych na zaprawie cementowej (Fot. 3). Zdecydowanie jednak lepszym rozwiązaniem jest zrobienie takich ścian z betonu układanego w deskowaniu (Fot. 4). Jeśli do tego byłby to szczelny beton, to mielibyśmy ściany fundamentowe o gładkich powierzchniach, które same z siebie są odporne na wilgoć. Koszt wykonania ścian fundamentowych w deskowaniu nie jest wcale taki duży, jeśli tylko wykonawca dysponuje formami powtarzalnymi (inwentaryzowanymi). Szczególnie jeśli uwzględnimy to, że powierzchnie ścian z betonowych bloczków trzeba przez wykonaniem izolacji przeciwwilgociowej „wyrapować”, czyli wyrównać zaprawą cementową. To oznacza dodatkowy koszt (materiał i robocizna), którego nie ma przy gładkich ścianach robionych w deskowaniu. Płyty fundamentowe. Wszystkich opisanych wcześniej problemów nie ma przy wykonywaniu płyt fundamentowych, na których coraz częściej stawia się u nas domy murowane. Przy czym nie chodzi tylko o to, że są one zagłębione w gruncie stosunkowo płytko. Najważniejsze, że ten rodzaj fundamentu wykonuje się na ociepleniu z płyt z polistyrenu ekstrudowanego, które skutecznie oddzielają beton od wilgoci gruntowej. Rada: do zrobienia fundamentów swojego domu użyjmy betonu – najlepiej szczelnego – z wytwórni, która ma dobrą opinię. Jeśli zamierzamy beton robić na budowie – co, biorąc pod uwagę, że w krótkim czasie potrzeba go bardzo dużo, nie jest decyzją rozsądną (także pod względem finansowym) – użyjmy do jego przygotowania tylko pewnego cementu z cementowni! Materiał promocyjny Stowarzyszenie Producentów Cementu Zobacz film Z czego wykonać fundamenty domu?
Aby przygotować beton, trzeba zmieszać cement, piasek, żwir i wodę. Najwygodniej zrobić to w betoniarce. Gdy mieszanki ma być niewiele, a nie ma się do dyspozycji betoniarki, można wykorzystać do tego mieszadło zamocowane w wiertarce Samodzielnie można zrobić przyzwoity beton o wytrzymałości 20-25 MPa, nazywany B20 (obecnie oznaczany symbolem C16/20). Podpowiadamy, jak dobrać składniki i proporcje betonu, aby betonowe elementy były trwałe i mrozoodporne. Pomimo dostępności betonu towarowego spowodowanej dużą ilością węzłów betoniarskich oraz akceptowalną ceną za 1 m3 z dowozem (300-400 zł) są sytuacje, w których warto samodzielnie wykonać mieszankę betonową w warunkach domowych. Zwłaszcza wtedy, gdy minimalna ilość dostępna w dostawie przekracza nasze potrzeby. Najmniejsza ilość betonu, jaką opłaca się zamówić z wytwórni, to 6 m3 – taka jest objętość najmniejszej gruszki. Tymczasem podczas prac remontowych zwykle potrzebujemy mniejszych ilości. Cztery składniki betonu Beton składa się z cementu, kruszywa drobnego (piasku) i grubego (żwiru) oraz wody. Jednak do przygotowania nowoczesnej mieszanki betonowej dobrej jakości są jeszcze potrzebne domieszki. 1. Cement. Do użytku domowego w przypadku większości zastosowań odpowiedni będzie podstawowy cement CEM I 32,5 R. Bardziej ekologiczne są cementy CEM II/A-V i CEM II/B-V, ponieważ w ich składzie część klinkieru jest zastąpiona odpadowym popiołem lotnym (bezpiecznym dla zdrowia). Z uwagi na obecność niedopalonego węgla na betonowanych elementach mogą się pojawić ciemniejsze przebarwienia. Cementy te dłużej wiążą niż cement podstawowy, więc korzystnie jest je stosować w czasie upałów i do masywniejszych elementów. W grupie cementów bardziej ekologicznych i jednocześnie bezpiecznych dla zdrowia są CEM II/A-S i CEM II/B-S zawierające żużel hutniczy. Bardzo długo wiążą, a co za tym idzie – wymagają dłuższej pielęgnacji. Nie powinno się ich używać przy niskiej temperaturze powietrza. Producenci jednak nadają swoim cementom nazwy handlowe, co wprowadza zamieszanie. Jak wybrać spośród cementów: „eko+”, „profi”, „budowlany”, „adept”, „premium”, produkt odpowiedni do danego zastosowania? Najlepiej odnaleźć na worku (lub na stronie internetowej producenta) nazwę normową, którą producenci mają obowiązek umieszczać na opakowaniu. CEM I 32,5 R – to cement uniwersalny. Nadaje się do samodzielnego przygotowania mieszanki w większości zastosowań. Polecany zwłaszcza w chłodne jesienne dni. CEM II/A-V i CEM II/B-V – dzięki domieszce popiołów lotnych wiążą nieco dłużej niż CEM I, warto je więc stosować podczas upałów i gdy betonujemy duże elementy, do których dostarczamy mieszankę na raty. CEM II/A-S i CEM II/B-S – zawartość żużla hutniczego znacznie wydłuża czas ich wiązania. Wymagają dłuższej pielęgnacji. Są szczególnie polecane podczas długotrwałych upałów. 2. Kruszywo. Do betonu można wykorzystać piasek rzeczny lub kopalniany. Z uwagi na czystość surowca lepiej wybrać rzeczny. Piasek kopalniany, zwłaszcza ten pochodzący z małych odkrywek, może być zanieczyszczony gliną. Jeśli zdecydujemy się na jego zakup, sprawdźmy w palcach, czy zawiera zanieczyszczenia gliny – wtedy będzie mazisty i lepki. W większości domowych zastosowań odpowiednim kruszywem grubym będzie żwir. Najczęściej są dostępne dwa jego rodzaje: 0/16 (zawiera również piasek) i 2/16. Lepszym rozwiązaniem jest wykorzystanie żwiru 2/16 i samodzielne uzupełnienie mieszanki piaskiem. Aby uzyskać beton mrozoodporny, koniecznie trzeba zastosować kruszywo łamane. Niestety wiąże się to ze znacznym podniesieniem kosztu materiału. Warto się jednak zdecydować, gdy betonowa konstrukcja zewnętrzna nie będzie niczym wykończona. Uwaga! Do wykonania betonu nie wolno stosować wapna. Można go użyć do zaprawy tynkarskiej lub murarskiej, ale nie do betonu konstrukcyjnego! 3. Woda. Najprostszym rozwiązaniem jest użycie chłodnej wody wodociągowej – zawsze spełni wymagania. Ryzykowne jest stosowanie wody z własnej studni. Gdy jest twarda (zawiera wapń), niekorzystnie zmienia parametry betonu. 4. Domieszki. Najpopularniejsze są te redukujące ilość potrzebnej wody oraz domieszki napowietrzające. Korzystanie z domieszek redukujących ilość wody jest prawie zawsze korzystne. Umożliwia uzyskanie betonu o większej wytrzymałości przy zachowaniu wymaganej urabialności (konsystencji). W sprzedaży są dostępne plastyfikatory (domieszki uplastyczniające), które pozwalają na redukcję wody powyżej 5%, oraz superplastyfikatory (domieszki upłynniające) umożliwiające redukcję wody powyżej 12%. Dużo trudniejsze jest stosowanie domieszek napowietrzających i wymaga sporego doświadczenia w przygotowywaniu mieszanek betonowych. Poprawnie użyte powodują wprowadzenie do betonu pęcherzyków powietrza o odpowiednio małym rozmiarze i równomiernym rozmieszczeniu, aby zapewnić mrozoodporność betonu. Domieszki napowietrzające są często mylone z domieszkami przeciwmrozowymi, które nie służą do uzyskania betonu mrozoodpornego. Domieszki przeciwmrozowe są wykorzystywane do mieszanek betonowych przeznaczonych do betonowania w niskiej temperaturze i mają na celu przyspieszenie wiązania cementu. W warunkach domowych lepiej poczekać z betonowaniem do wiosny. Proporcje mieszanki betonowej dla betonu B20 (C16/20) Skład mieszanki zależy od tego, jaką klasę wytrzymałości betonu chcemy uzyskać. Im mniejszy stosunek wody do cementu, tym wyższa wytrzymałość. Można obniżyć ten stosunek bez pogorszenia urabialności, stosując odpowiednią dawkę domieszki redukującej ilość wody. Ale zbyt duża ilość domieszki uplastyczniającej może spowodować szkodliwe i nieodwracalne rozdzielenie składników. Najlepiej przeliczać skład betonu na pełne worki cementu (po 25 kg). Przeciętny zestaw składników, z których uzyskamy około 120 l mieszanki betonowej, to: 25 kg cementu (jeden worek), 10-12 l wody (zależnie od wilgotności piasku), cztery wiadra 10-litrowe piasku, osiem wiader 10-litrowych żwiru 2/16 oraz domieszka uplastyczniająca dodana zgodnie z wytycznymi podanymi na opakowaniu. Tak przygotowany beton będzie miał po 28 dniach wytrzymałość na ściskanie co najmniej 20 MPa. Sprawdź też: inne rodzaje betonu >>> Przepis na beton B20 (C16/20) z jednego worka cementu 25 kg cementu + 12 l wody + 4 wiadra* piasku + 8 wiader* żwiru + domieszka = 120 litrów betonu *wiadro 10 litrów Zobacz też: inne przepisy na beton >>> W czym zrobić beton Zależy to od tego, jaką ilość mieszanki betonowej chcemy przygotować. Gdy ma jej być 50-100 l, możemy wykorzystać betoniarkę wolnospadową. Do mniejszych objętości (10-25 l) wystarczy mieszadło na wiertarce. Takie warunki mieszania są gorsze niż w produkcji przemysłowej. Z tego powodu beton domowej produkcji nigdy nie będzie tak dobry jak towarowy. W warunkach domowych możemy uzyskać beton o wytrzymałości 20-25 MPa. Jak zrobić beton B20 Ważna jest też kolejność dozowania składników. Najpierw sypiemy kruszywo (piasek i żwir), następnie dolewamy połowę wody i dosypujemy cement. Jeśli stosujemy domieszkę uplastyczniającą, rozpuszczamy ją w pozostałej wodzie i dozujemy ją stopniowo aż do uzyskania odpowiedniej konsystencji mieszanki. Im mniej wody dodamy, tym wytrzymalszą uzyskamy konstrukcję. Całość mieszamy do czasu otrzymania jednorodnej mieszaniny – 2-5 minut. Przygotowanie deskowania Tradycyjnie formę pozwalającą na uzyskanie kształtu betonowanego elementu zbija się z desek. Podczas jej wykonywania trzeba koniecznie pamiętać o tym, że mieszanka napiera na deskowanie (parcie boczne), i zabezpieczyć konstrukcję ściągami, obejmami lub zewnętrznymi rozporami. Gdy robi się duże elementy, na przykład ściany, można wypożyczyć deskowanie systemowe, natomiast betonując słupy, można zastosować „deskowanie jednorazowe” – tekturową formę. Zanim zacznie się układać mieszankę betonową, należy koniecznie posmarować formę środkiem antyadhezyjnym, aby uniknąć przywarcia betonu do jej brzegów i umożliwić późniejsze rozformowanie elementu. Ile mieszanki betonowej potrzeba na poszczególne elementy? · podmurówka ogrodzenia o szerokości 25 cm, wysokości 25 cm + dodatkowo 80 cm w gruncie – 2,6 m3 na 10 m długości ogrodzenia; · wypełnienie słupka klinkierowego 38 x 38 cm o wysokości 150 cm – 0,03 m3 (30 l); · podłoga na gruncie grubości 10 cm – 1 m3 na każde 10 m2; · słup średnicy 25 cm i wysokości 3 m – 0,14 m3 (140 l). Jak betonować Mieszankę betonową trzeba układać zaraz po wymieszaniu składników w warstwach umożliwiających zagęszczanie – 10-15-centymetrowych. Sposób zagęszczania zależy od konsystencji mieszanki. Jeżeli jest sucha, to stosujemy ubijanie. Jest to proces trudny, zwłaszcza dla amatorów. W przypadku mieszanki rzadszej wykorzystuje się sztychowanie prętem lub zagęszczarki pogrążalne. Ostatnim etapem formowania elementu jest zatarcie powierzchni. Należy unikać zbyt długiego zagęszczania oraz zacierania, ponieważ na powierzchni betonu może się wtedy pojawić duża ilość mleczka cementowego. Skutkuje to pogorszeniem odporności betonu na ścieranie i zwiększeniem jego podatności na powierzchniowe łuszczenie. Dowiedz się więcej na temat układania i pielęgnacji betonu >> Specyficzne wymagania dla betonu Podłoga na gruncie: przygotowując mieszankę, warto użyć domieszki i ograniczyć zawartość wody. Podkłady betonowe na stropie: mieszankę o rzadkiej konsystencji przygotowuje się z kruszywa o ziarnie nie większym niż 8 mm. Taras na gruncie: wymaga użycia kruszywa łamanego, aby beton był mrozoodporny. Podmurówki ogrodzeń i wypełnienia murowanych słupków: kruszywo w mieszance można zastąpić gruzem betonowym. Zwarta konsystencja umożliwi zagęszczenie mieszanki przez ubijanie. Schody zewnętrzne: mieszanka powinna mieć gęstą konsystencję. Do jej przygotowania lepiej zastosować cement CEM I – szybko zwiąże i będzie miała jednolity kolor. Konieczne jest jej zawibrowanie. Słupy w gotowych formach kartonowych: powinny mieć gładką powierzchnię. Zapewni to mieszanka o plastycznej lub półciekłej konsystencji. Autor: Mariusz Bykowski Płyty betonowe na ścianie w kuchni. Projekt: Tomasz Hliniak Autor: Michał Przeździk Beton architektoniczny, betonowe płyty lub imitujące ten materiał tynki i farby dekoracyjne wpisują się w aktualną modę na szarości i monochromatyczne wykończenie wnętrza Maja Kępniak i Piotr Woyciechowski, Wydział Inżynierii Lądowej PW
Pustaki / bloczki szalunkowe zwane często również pustakami zalewowymi bądź zasypowymi to wykonane z zagęszczonego betonu (wibroprasowanego) są przeznaczone do wznoszenia ścian fundamentowych, ścian piwnicy, ścian nośnych budynków mieszkalnych i gospodarczych, słupów i filarków, ścian oporowych, płotów itp. w tzw. systemie szalunków traconych co oznacz iż do wznoszeniaChcąc zbudować dom, warto najpierw solidnie przygotować się do tego pod względem finansowym. Dobrze sporządzony kosztorys pomoże nam uniknąć przykrych niespodzianek podczas budowy, a poza tym jest szczególnie istotny w przypadku, gdy zamierzamy ubiegać się o kredyt. Pierwszym krokiem jest oczywiście zakup działki budowlanej – ceny gruntów są obecnie tak zróżnicowane, że różnice pomiędzy działkami o takich samych wymiarach w różnych lokalizacjach mogą sięgać nawet kilkuset złotych za metr kwadratowy. Dlatego skupimy się na samej budowie, zakładając, że posiadamy już działkę i załatwiliśmy już wszystkie formalności, w tym pozwolenie na budowę. Fundamenty i stan zerowy - jakie są koszty budowy? Budowę rozpoczynamy od tzw. robót ziemnych i wykonania fundamentów, czyli ław fundamentowych, zbrojenia i ścian fundamentowych z bloczków betonowych. Ławy fundamentowe zalewa się płytą chudego betonu, pod którym powinna znaleźć się podsypka piaskowa. Na tym etapie wykonywana jest również izolacja cieplna i przeciwwilgociowa ścian zewnętrznych fundamentowych. Koszty budowy domu do stanu zerowego w przypadku powierzchni 150 m2 wyniesie ok. 25 000-30 000 zł. Stan surowy otwarty - koszty budowy domu Kolejny etap budowy zaczyna się od postawienia ścian nośnych – zakładamy, że jest to klasyczny dom murowany, w którym ściany są wykonane z betonu komórkowego. Koszt w takiej sytuacji wyniesie średnio ok. 17 000-20 000 zł. Następny element to strop. Jeżeli dom jest parterowy, wykonanie drewnianego stropu będzie nas kosztowało średnio ok. 30 000-45 000 zł. Dom w stanie surowym otwartym posiada również kominy i wywietrzniki – koszt wybudowania 1 komina dymowego to ok. 2800-3000 zł, natomiast kominy wentylacyjne z kształtek ceramicznych i cegły klinkierowej to ok. 1300-1500 zł. Kolejny etap budowy zaczyna się od postawienia ścian nośnych – zakładamy, że jest to klasyczny dom murowany, w którym ściany są wykonane z betonu komórkowego. Koszt w takiej sytuacji wyniesie średnio ok. 17 000-20 000 zł. Zwieńczeniem stanu surowego otwartego jest więźba dachowa i poszycie dachu. Za więźbę zapłacimy ok. 15 000-23 000 zł (materiały i robocizna), natomiast cena poszycia zależy od tego, jakie tworzywo wybierzemy: tańsza będzie membrana (ok. 2400-4000 zł już z wykonaniem), zaś droższa – papa bitumiczna na deskowaniu (ok. 10 000-18 000 zł). Jeżeli dom jest parterowy, na tym kończymy prace nad stanem surowym otwartym. Jeżeli natomiast projekt domu uwzględnia również poddasze użytkowe, do którego prowadzą żelbetowe schody – na tym etapie należy także je wykonać. Koszt żelbetowych schodów to ok. 3000-3500 zł. Koszty budowy domu 150 m2 w 2017/2018 roku Stan surowy zamknięty - koszty budowy domu Kiedy dom jest już wybudowany w stanie surowym otwartym, do surowego zamkniętego pozostaje nam już tylko kilka kroków. Przede wszystkim „zamykamy” dom, montując okna oraz drzwi wejściowe. Za drzwi antywłamaniowe przyzwoitej jakości zapłacimy średnio ok. 2800-3200 zł, natomiast koszt wykonania stolarki okiennej to ok. 10 000-15 000 zł – zakładając, że nie wybieramy okien z najwyższej półki cenowej. Stawiamy także ściany działowe, wykonywane z tego samego typu betonu (choć zazwyczaj z innej odmiany), co konstrukcja nośna. Koszt ścian wewnętrznych to ok. 6500-8000 zł. Kiedy dom jest już wybudowany w stanie surowym otwartym, do surowego zamkniętego pozostaje nam już tylko kilka kroków. Przede wszystkim „zamykamy” dom, montując okna oraz drzwi wejściowe. Dopełnieniem całości jest pokrycie dachowe. W tym przypadku warto gruntownie przemyśleć wybór materiału, ponieważ ma to spory wpływ na trwałość dachu. Najlepsza pod względem jakościowym jest dachówka ceramiczna, która może posłużyć nam (i kolejnym pokoleniom) nawet przez 100 lat. Z wysoką jakością wiąże się również cena – ok. 35-50 zł/m². Nieco tańsza (ok. 30 zł/m²) jest dachówka betonowa, której właściwości są bardzo zbliżone do ceramicznej. Jeżeli jednak nie zależy na stuletniej trwałości, możemy zdecydować się na blachodachówkę (ok. 25 zł/m²), która wyglądem może przypominać dachówkę ceramiczną, zaś jej wytrzymałość ocenia się na ok. 25-50 lat, w zależności od rodzaju powłoki ochronnej. Ocieplenie i elewacja - ile kosztuje? Kolejnym etapem budowy jest wykonanie elewacji domu wraz z ociepleniem. Najbardziej popularne materiały izolacyjne to obecnie styropian lub wełna mineralna. Czym się różnią? Przede wszystkim ceną. Styropian jest nieco tańszy – za wykonanie ocieplenia, wraz z materiałami i tynkiem zapłacimy ok. 120-130 zł/m². W przypadku wełny mineralnej ten koszt wzrośnie do ok. 148-160 zł/m². Warto jednak zwrócić uwagę również na właściwości każdego z tych materiałów. Przewaga wełny nad styropianem polega na tym, że jest ona niepalna, paroprzepuszczalna i posiada wysoki poziom izolacji akustycznej. Styropian pod tym względem słabszy, ale ma również tę zaletę, że bardzo szybko schnie i nie jest nasiąkliwy – czego nie można powiedzieć o wełnie. Kolejnym etapem budowy jest wykonanie elewacji domu wraz z ociepleniem. Najbardziej popularne materiały izolacyjne to obecnie styropian lub wełna mineralna. Jeśli chodzi o samą elewację – ceny także są zróżnicowane w zależności od materiałów, jak też od regionu. Wykonanie standardowych tynków elewacyjnych kosztuje średnio ok. 30-35 zł/m² (sama robocizna), natomiast malowanie elewacji – ok. 20-27 zł/m². Łączny koszt robocizny i materiałów w przypadku tynku lub masy elewacyjnej wynosi średnio 70-77 zł/m². Jeżeli chcemy urozmaicić wygląd domu i nadać mu oryginalny charakter, możemy zastosować elewację kamienną (ok. 72-85 zł/m² za sam materiał) lub drewnianą (koszt materiału: ok. 65-75 zł/m²). Materiały kamienne czy drewniane nie muszą pokrywać całej powierzchni domu – mogą jedynie podkreślać niektóre elementy. Ocieplanie domu styropianem - koszty Prace wykończeniowe - szacunkowe koszty Wykończenie domu to temat-rzeka, którego nie sposób streścić w kilku zdaniach. Każdy element wykończenia to co najmniej kilka różnych rozwiązań, zatem trzeba podjąć szereg decyzji dotyczących takich kwestii, jak wybór rodzaju ogrzewania, materiałów na ściany i podłogi w poszczególnych pomieszczeniach, a także wybór armatury łazienkowej (rozpiętość cenowa w tym przypadku jest wręcz kosmiczna, np. wannę możemy kupić za ok. 300-400 zł, ale na rynku dostępne są również modele za ok. 100 000 zł). Na etapie planowania budowy zatem trzeba zaprojektować nie tylko instalację elektryczną czy hydrauliczną, ale również wystrój i standard wykończenia domu. Zachęcamy Państwa również do przeczytania artykułu o kosztach budowy domu 100 m², gdzie podobnie analizujemy wszystkie etapy. UWAGA! Podane kwoty są cenami przybliżonymi, pochodzą z ogólnodostępnych w Internecie zestawień kosztów, dlatego mogą odbiegać od aktualnych cen oraz nie stanowią oferty handlowej. Proponowane dla Ciebie0OTIjA.
ile betonu na fundamenty domu 120m2
